Różnice działania między zasuwą wodociągową a kompensatorem mieszkowym

Rurociągi i instalacje rurowe takie jak np. wodociągi to nie tylko pewna ilość rur o określonych przekrojach i długości ułożonych między dwoma punktami, najczęściej instalacją oczyszczająco-pompującą, a kranem u odbiorcy. W skład takiej instalacji wchodzi wiele różnego rodzaju kształtek, rozgałęźników, połączeń sztywnych, ruchomych oraz zaworów.

Jednym z elementów składowych instalacji rurowej są kompensatory, a wśród nich najczęściej spotykane kompensatory mieszkowe. Mają one postać karbowanego, elastycznego mieszka z przyłączami na obu końcach, najczęściej są to kołnierze lub elementy do wspawania. Ich przeznaczeniem jest pochłanianie niewielkich osiowych, poprzecznych i kątowych przemieszczeń połączonych części rurociągu. Przemieszczenia te najczęściej wynikają z rozszerzalności cieplnej. Ponadto kompensator eliminuje drgania i hałas powstający w instalacji. Montowane są przede wszystkim we wszelkiego rodzaju węzłach, przy urządzeniach uzdatniających i wytwarzających drgania, a także w miejscach, gdzie rurociąg przebiega przez środowisko o zmiennej temperaturze.

Podzespołem powszechnie stosowanym w rurowej instalacji wodociągowej jest również zasuwa wodociągowa. Umożliwia ona odcięcie przepływu wody do odcinka rury znajdującego się tuż za miejscem jej montażu, a tym samym do dalszej części wodociągu. Pełni funkcję zaworu, jednak jej funkcją jest jedynie odcięcie przepływu, a nie jego regulacja. Zawór kulowy, czy wypływowy umożliwia regulację ilości przepływającej cieczy. Zasuwa wodociągowa nie powinna pełnić takiej funkcji z uwagi na specyfikę jej konstrukcji. Częściowe przesłonięcie światła rury powoduje w takim przypadku niekorzystne charakterystyki przepływu i zjawiska kawitacyjne, co skutkować może np. powstawaniem drgań i hałasu w instalacji.